Aktualności

Informacja

Strona znajduje się w archiwum.

Areszt za znęcanie

Data publikacji 15.11.2017

Policjanci zatrzymali mężczyznę podejrzanego o psychiczne i fizyczne znęcanie się nad swoją żoną. Jak wynika z prowadzonego dochodzenia, 35-latek stosował przemoc wobec żony, obrażał i groził pozbawieniem życia. Za to przestępstwo podejrzanemu grozić może teraz do 5 lat pozbawienia wolności. Sąd na wniosek śledczych i prokuratury zdecydował już o tymczasowym aresztowaniu mężczyzny na okres 3 miesięcy.

 

W dniu 10 listopada 2017 roku bieżącego roku o godzinie 22:00 do dyżurnego komendy dotarło zgłoszenie, że w jednym z mieszkań w centrum miasta doszło do awantury. Natychmiast na miejsce została skierowana załoga policjantów. W środku znajdowała się kobieta, która powiedziała, że tego samego dnia w godzinach południowych w związku z pobiciem jej przez męża była w SOR. W domu obecny był także nietrzeźwy agresor.

35-latek został zatrzymany i trafił do policyjnej celi. Mężczyzna zgodnie z treścią art. 207§1KK usłyszał zarzut znęcania się psychicznego i fizycznego nad swoją żoną, a sąd po analizie akt sprawy zastosował wobec niego tymczasowy areszt na okres 3 miesięcy.

 

Przypominamy!

Przemoc w rodzinie może dotyczyć każdego, niezależnie od pochodzenia, statusu materialnego, wieku, płci, wykształcenia. Może przybierać formy przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej oraz ekonomicznej. Wszystkie te formy mogą występować jednocześnie albo niezależnie od siebie.

 

Przemoc ma charakter długotrwały i najczęściej można podzielić ją na następujące fazy, występujące cyklicznie po sobie:

  • fazę narastania napięcia – charakteryzuje się gwałtownym narastaniem napięcia między ofiarą a sprawcą pod wpływem działania różnych czynników; sprawca staje się coraz bardziej agresywny, pobudzony, rozdrażniony, a ofiara wycofuje się, stara się schodzić z drogi, nie prowokować, usprawiedliwia to, że sprawca ją obraża, obwiniając samą siebie;

  • faza gwałtownej przemocy fizycznej – stanowi eskalację agresji i przemocy sprawcy; jest krótka i brutalna, najczęściej wiąże się z obelgami i obrażeniami cielesnymi ofiary; sprawca zachowuje się jakby nie miał świadomości, co robi;

  • faza miodowego miesiąca – sprawca zachowuje się tak, jakby dopiero zrozumiał, co zrobił (przeprasza, obiecuje poprawę, składa deklaracje miłości i przywiązania, przynosi kwiaty, prezenty, obiecuje, że nigdy takie zachowanie się nie powtórzy), a ofiara postanawia dać mu kolejną szansę, w imię dobra rodziny, miłości, odpowiedzialności.


 

Cykle te powtarzają się, z tym że najczęściej następuje skrócenie czasu trwania fazy trzeciej oraz wydłużanie faz pierwszej i drugiej, a zachowania sprawcy są coraz bardziej brutalne i niebezpieczne.
 

Przemoc domowa a prawo

Przemoc w rodzinie jest przestępstwem!

Najczęściej przemoc w rodzinie kwalifikowana jest jako przestępstwo z art. 207 k.k., polegające na znęcaniu się fizycznym lub psychicznym nad osobą najbliższą lub inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny. Przestępstwo to jest ścigane z urzędu.

 

  • Jeżeli osoba najbliższa stosuje przemoc wobec Ciebie, czy Twojego dziecka wezwij Policję.

  • Podczas interwencji policjanci:

    • udzielą ci niezbędnej pomocy (np. wezwą pogotowie);

    • mogą, w przypadku stwarzania przez sprawcę bezpośredniego zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia, dokonać jego zatrzymania lub umieścić go w Pomieszczeniach dla Osób Zatrzymanych (dotyczy osób w stanie nietrzeźwości);

    • udzielą informacji dotyczącej Twoich praw i wskażą, gdzie należy szukać pomocy.

Dobre rady:

  • Skorzystaj z doświadczenia dzielnicowego w pracy z ofiarami przemocy, aby uzyskać wiedzę o swoich prawach, możliwościach przeciwstawienia się dalszej przemocy i instytucjach, które mogą udzielić ci wszechstronnego wsparcia.

  • Zgłoś się do placówek świadczących pomoc ofiarom przemocy (psychologiczną, prawną, terapeutyczną, medyczną, socjalną).

  • Pamiętaj, że instytucje i organizacje do tego powołane pomogą w rozwiązaniu problemów, które powstrzymują Cię przed przeciwstawieniem się przemocy.

  • Jeśli nie wiesz, gdzie szukać placówek świadczących pomoc ofiarom przemocy w rodzinie, zgłoś się do dzielnicowego, pracownika socjalnego, pedagoga szkolnego, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, bądź innych znanych Ci osób lub podmiotów pracujących na rzecz dzieci i rodziny.

  • Przemoc sama nie ustaje:

    • złóż zawiadomienie do prokuratury lub na Policję o popełnieniu przestępstwa,

    • nie pozwól, by członek rodziny znęcał się nad Tobą lub Twoimi dziećmi.

  • Gromadź dokumentację i wszelkie informacje, które pomogą Ci później udowodnić fakt popełnienia przestępstwa: -

    • w przypadku pobicia, uszkodzenia ciała, udaj się do lekarza (nawet pierwszego kontaktu) i poproś o zaświadczenie o stanie zdrowia i doznanych obrażeniach. Możesz także starać się o uzyskanie obdukcji u uprawnionego lekarza;

    • nie ukrywaj tego, co dzieje się w Twoim domu przed rodziną, sąsiadami i bliskimi Ci osobami. To oni mogą pomóc, gdy będzie Ci groziło niebezpieczeństwo, bądź zeznawać w sądzie na Twoją korzyść.

  • Gdy wiesz, że popełniono przestępstwo lub podejrzewasz, że wobec kogoś stosowana jest przemoc, bo np. słyszysz świadczące o tym odgłosy albo zauważasz niepokojące sygnały, wezwij Policję (możesz to zrobić także anonimowo).

  • Jeśli krzywdzone są dzieci, masz obowiązek im pomóc, zawiadom Sąd Rodzinny, Prokuraturę lub Policję.

  • Jeżeli byłeś świadkiem przestępstwa, zdecyduj się na złożenie zeznań, żeby pomóc ofierze uwolnić się od przemocy.

NIE POZOSTAWAJ OBOJĘTNY NA KRZYWDĘ INNYCH!

Powrót na górę strony